De fluitketel fluit, ik ren
om het geluid te stoppen,
het paarse plastic liga doosje
ligt op de oude ladekast

naast de zilveren lijst met
foto’s, het detoneert niet.
ik voel weemoed en
herinneringen overvallen.

buiten is de warmte zacht
de wind aait mijn gezicht
de zon troost mijn natte […]

kijk naar de verten en
luister naar de beweging van tijd
voel dat je niets verliest maar wordt
aangeraakt in zachtmoedigheid

dat woorden die je kiest
in synoniemen en metaforen
laten horen wat alleen het hart
verstaat, waar ruis verdwijnt

en waarachtigheid verschijnt
in afstand zo klein […]

Woorden hebben de wereld in
betekenis en wijsheid geborgen maar
blijven ook verborgen in het hart

waar zij zinnen uitdagen te koketteren
en te versieren en memoreren
om verhalen te worden, zelfs

vragen te dansen en te zwieren
als een oefening om het leven te vieren
maar waar […]

Je kuste de handjes van je kinderen
toen zij de wereld zagen
mooi en klein, opgedragen,
in altijd dankbaar voor het zijn

ik zag het in mijn dromen
ook al heb je het niet verteld,
zij vertellen een belofte
van verre, lang geleden, gekomen

De gele tegeltjes van het terras
verstoppen zich, glanzend
in een mozaïek, waar de avondzon
een spel speelt samen met een carillon

van ergens ver, in een zachte melodie,
onbekend zoals ook de oude eigenaar
van de kroeg op het plein.
Hij opent de groene deur

van de […]

Mijn vingers beroeren de
structuur van de stenen
van de synagoge in de oude
stad, met de gouden straten
waar de geschiedenis leeft,
waar het water van de fontein
eindeloos blijft stromen en het
zonlicht gekleurde druppels
geeft aan het verleden.
Het gezang raakt opnieuw
de weemoed in mijn ziel,
al van zo lang geleden,
dat ik […]